کندو یک هنر رزمی مدرن ژاپنی است که قدمت آن به شکل گیری سبک های مختلف شمشیربازی یا شمشیربازی سامورایی برمی گردد. این تکنیک ها که در طول قرن ها تکامل یافته اند، اساس هنر رزمی کندو را تشکیل می دهند. کندو (به ژاپنی: Way of the Sword یا Way of the Sword) یک هنر رزمی مدرن ژاپنی است که از شمشیر بازی سنتی ژاپنی سامورایی نشات گرفته است. .هنر ژاپنی شمشیربازی. شمشیرهای مورد استفاده در کندو از بامبو ساخته شده اند و تمرین کنندگان کندو از نوعی زره به نام “بوگو” استفاده می کنند. این تکنیک ها و ارزش های هنرهای رزمی را از یک سو با حرکات فیزیکی شدید ورزش های مدرن از سوی دیگر ترکیب می کند. کوندو توانایی های جسمی و ذهنی رزمی کار را افزایش داد. چالش برای دانشجویان کندو، “کندوکا” (به ژاپنی: کلمه قدیمی کندوئیست هنوز به ندرت در انگلیسی استفاده می شود. تاریخچه کندو را می توان به شکل گیری سبک های مختلف شمشیربازی یا تکنیک های شمشیر سامورایی ردیابی کرد. آنها در طول قرن ها تکامل یافته اند. اساس هنر رزمی کندو را تشکیل می دهد.تمرینات کاتا در حال حاضر بخشی از رژیم های تمرین کندو است و طی قرن ها به عنوان یک تمرین آموزشی برای مبارزان شمشیربازی تکامل یافته است.همین عمل امروزه به شکل تکامل یافته تری انجام می شود. هنر رزمی کندو از هنر رزمی شمشیربازی می آید که به نوبه خود ریشه در اصول و آموزه های ذن دارد. ) او توسط افرادی به نام جنگجو تربیت شد. تا پایان قرن نوزدهم. از آغاز قرن هجدهم، مدارس کندو برای استفاده از شینای و بوگو برای تمرین رایج شد و این ورزش به تدریج وارد برنامه درسی مدارس دولتی در مدارس راهنمایی و دانشگاه ها شد، تا اینکه امروزه کندو در اکثر مدارس ژاپن یک درس اجباری است. 
ورزش رزمی کندو بر اساس هنر رزمی شمشیرزنی است که با هدف تمرین بدن و ذهن، تلاش برای پیشرفت در هنر کندو از طریق تمرینات سخت و پرورش روحیه قوی است. هر زمان که می توانید: کشور و جامعه خود را دوست داشته باشید. به توسعه فرهنگ کمک می کند؛ سطوحی از آرامش و شادی برای همه. این عبارت بیانگر مسیر زندگی انسان، شکل گیری شخصیت، انضباط نفس، مهارت ها و احترام به دیگران است. ادامه این تکنیک های مدرن، افراد را به بالاترین سطح جسمی و روحی، نظم و نظم می رساند و خود انضباطی را می آموزد.ریشه‌های هر دو تکنیک را می‌توان به تاریخ قرن‌های 1568-1336 و ژانر مبارزه با شمشیر سامورایی در دوره موروماچی جستجو کرد.در این زمان جنگ های داخلی مکرر در این کشور رخ می داد و مردم برای مقاومت و مبارزه با ارتش فئودال، شمشیرزنی را آموختند. این امر ضروری تلقی می شد و در واقع به همین دلیل است که بسیاری از مدارس ژاپن تا اوایل دوره توکوگاوا (1863-1600) به استفاده از این روش ادامه دادند و تأثیر زیادی بر این ورزش گذاشتند. البته تمرین با شمشیر واقعی برای علاقه مندان به این هنر رزمی خطری جدی محسوب می شد، از این رو در اوایل قرن هجدهم استادان این رشته تصمیم به آموزش و گسترش آن با استفاده از ابزارهای مطمئن و مطمئن گرفتند. این بار تیم از یک هنر رزمی ژاپنی به نام شینای استفاده کرد. پس از جنگ جهانی دوم، هنر رزمی ممنوع شد زیرا کاربران آن به طور ضمنی اعلان جنگ می‌دانستند. یک ورزش ناب، نه یک هنر رزمی سامورایی، با پیامی جهانی برای معرفی فرهنگ ژاپنی به جهان. کندو علاوه بر هنرهای رزمی و هنرهای رزمی به راهنمای ایده آلی برای تمرین نسل جوان تبدیل شده است.Bogo Kendo Sportswear Bogo نام لباس محافظ ورزشکاران هنرهای رزمی کندو و ناگیناتا است.بوگو معمولاً یکی از موارد زیر است و از قسمت های زیر تشکیل شده است: * I: (صورت): محافظ سر * انجام: (شکم): محافظ قسمت میانی بالاتنه * کوته: (دست های کوچک): محافظ دست، مچ و آرنج * تارا : (冬り): گارد میانی پایین * Sune-ate: (䄁婚娘): ویژه 
Bogo Sportswear Kendo Bogo Team Separately Men (Kendo) Men در زبان ژاپنی اساساً به معنای “سر” است. در ورزش، مرد نام روسری است که توسط ورزشکاران هنرهای رزمی کندو به عنوان بخشی از بوگو استفاده می شود. این نام همچنین نام یکی از پنج ضربه ای است که در کندو با شینای استفاده می شود.دو (کندو) دو (Dō) نام گارد میانی ورزشکاران هنرهای رزمی کندو و بخشی از بوگوتا است. این نام همچنین نام یکی از پنج ضربه ای است که در شینای کندو استفاده می شود. کوته (ورزشی) کوته نام نگهبان مچ دست ورزشکار در هنرهای رزمی کندو است که بخشی از بوگو است. این نام همچنین نام یکی از پنج ضربه ای است که در شینای کندو استفاده می شود. منبع: خوی وب
