قوانین پرش طول پرش طول یکی از ورزش هایی است که در آن ورزشکار باید ایستاده بپرد و سپس گام بردارد. این رویداد از سال 1896 برای مردان و 1948 برای زنان در بازی های المپیک تابستانی گنجانده شده است. قوانین پرش طول پیشرفته ورزشکار شروع به دویدن روی یک سطح صاف می کند، سپس گام آخر را قبل از خط پایان برمی دارد و یک پرش انجام می دهد. اگر قدم های ورزشکار از خط پرتاب آزاد عبور کند، پرش خطا محسوب می شود و ثبت نمی شود. برای تشخیص مشکل بعد از سیم معیوب از مقداری پلاستیک (ماده ای چرب و چکش خوار) استفاده کردند. ورزشکار ممکن است از هر نقطه جلوتر از خط پرتاب آزاد بپرد، اما طول پرش از انتهای خط پرتاب آزاد تا نزدیکترین نقطه ای که بدن ورزشکار با ماسه برخورد می کند اندازه گیری می شود. اگر تعداد شرکت کنندگان بیش از 8 نفر باشد، هر نفر می تواند 3 بار، هر 8 نفر برتر می تواند 3 بار دیگر بپرد و زمانی که تعداد شرکت کنندگان کمتر از 8 نفر باشد، هر نفر می تواند 6 بار بپرد.در همه پرش ها اندازه گیری عمودی از نزدیکترین نقطه هر قسمت از بدن در تماس با زمین تا خط پرش است.هر ورزشکار می تواند پرش خود را در یک دقیقه کامل کند و در صورت مساوی بودن پرش دوم بهتر است و اگر تساوی ادامه داشت پرش سوم تا پایان بهتر است. تا زمانی که کراوات شکسته شود. در صورت تساوی برای رتبه هشتم، 3 پرش به تساوی اضافه می شود تا رتبه هشتم مشخص شود. برای تعیین موقعیت هر ورزشکار، بهترین نتایج به دست آمده از تمامی پرش ها (حداکثر سه پرش اضافی) در نظر گرفته می شود. 
پرش طول یکی از رویدادهای دوومیدانی است، پرش طول را کمربند پرش طول نیز می گویند، حداقل 40 متر، 45 متر اگر مشروط باشد. نوار فاصله دارای حداقل عرض 1.22 متر و حداکثر عرض 1.25 متر است و با دو خط سفید به عرض 5 سانتی متر مشخص شده است. قوس های جامد باید از چوب یا هر ماده مناسب دیگری ساخته شده و 1.21 تا 1.22 متر طول و 1.22 متر عرض داشته باشند. سوراخ های پرش باید به ضخامت 20 و 10 سانتی متر بریده و کاشته شوند. در طرف دیگر طاق (نزدیکتر به سوراخ فرود) تخته ای به عرض 10 سانتی متر وجود دارد که روی آن مواد “سفالی” رنگ آمیزی شده است تا امکان شناسایی پاهای اشتباه وجود داشته باشد.تخته طاق باید سفید باشد و حداقل یک متر از سوراخ فرود که عرض آن 2 است روی زمین قرار گیرد.75-3 متر، فاصله پرش خط فرود (پرش تخته) تا انتهای سوراخ نباید کمتر از 10 متر باشد. گودال فرود باید با ماسه نرم و خرده چوب پر شود و سطح آن با ترامپولین یکسان باشد. 
نکاتی برای پرش طول در پرش طول 1. رقبا به نوبت بلند می شوند و با قرعه کشی تصمیم می گیرند. زمانی که تعداد شرکت کنندگان از 8 نفر بیشتر شود، هر نفر مجاز است 3 بار بپرد و سپس 8 پرش برتر می توانند 3 بار بپرند. در صورت تساوی برای مقام هشتم، ورزشکاران 3 بار دیگر مساوی می شوند، تا زمانی که 8 شرکت کننده یا کمتر در مسابقه حضور داشته باشند، به هر شرکت کننده اجازه 6 پرش داده می شود. تساوی یک پرش مساوی است که در این صورت قانون 146-3 اعمال نمی شود. 3. شرکت کنندگان مجاز به استفاده از پیست برای تمرین در شروع مسابقه نیستند. 4. ورزشکار زمانی مرتکب خطا می شود که: – هنگام پریدن یا ایستادن روی زمین، قسمتی از بدن آن طرف سکوی پرش را لمس کند. – زمین را از خطوط پرش در دو طرف سکوی پرش شروع کنید.- پس از فرود، از سوراخ پرش خارج شوید تا نقطه تماس با زمین نسبت به نزدیکترین نشانگر ایجاد شده در منطقه فرود، به خط پرش نزدیکتر باشد.- پس از فرود یک قدم به عقب برگردید. – اگر در هوا معلق باشد. 5. علاوه بر بند 2 قانون 173-4، اگر رقیب جلوی سکو بپرد خطا نیست. 6. تمام پرش ها باید از نزدیک ترین نقطه برخورد ناشی از تماس با یک یا چند قسمت از بدن شرکت کننده برای اندازه گیری خط پرش یا امتداد آن شروع شود. 7. بهترین پرش هر شرکت کننده از جمله اولین پرش مشترک او به او می رسد. در سه مرحله آخر با حداکثر قدرت، هماهنگی و سرعت 2- از روی سکو بایستید. از تکنیک خوب برای حفظ تعادل و کاهش چرخش بدن به جلو استفاده کنید. منبع: خوی وب
