راگبی زیر آب یک ورزش تیمی زیر آب است مقدمه ای بر راگبی زیر آب راگبی زیر آب یک ورزش تمام تماسی است که در استخرهای آب عمیق انجام می شود که هدف آن قرار دادن توپ در سبد انتهای محوطه جریمه حریف برای گلزنی است. راگبی زیر آب استخر چیست؟ 
راگبی زیر آب در آلمان منشا گرفته است راگبی زیر آب (UWR) یک ورزش تیمی زیر آب است. در یک بازی، دو تیم سعی کردند یک توپ شناور پر از آب نمک را به دروازه حریف در انتهای یک استخر بزنند. این ورزش که از رژیم تناسب اندام باشگاه های غواصی در آلمان در اوایل دهه 1960 سرچشمه گرفت، به غیر از نام، شباهت چندانی با راگبی ندارد. در سال 1978 توسط کنفدراسیون جهانی ورزش های زیر آب (CMAS) به رسمیت شناخته شد و اولین بار در سال 1980 به عنوان قهرمانی جهان برگزار شد.تجهیزات مسابقه راگبی زیر آب 
برای مسابقه راگبی زیر آب، هر تیم شش بازیکن برای مسابقه زیر آب دارد.بازیکنان راگبی زیر آب به تجهیزات زیر نیاز دارند: ماسک غواصی (ترجیحاً نصب شده و ضد آب) (ترجیحا بدون سوراخ فیلتر) • باله (پلاستیک، فایبرگلاس، لاستیک) ) • کلاه واترپلو و لباس شنا • جوراب نئوپرن (اختیاری، برای جلوگیری از ساییدگی) (آهسته اما تناسب اندام را بهبود می بخشد) • نگهدارنده باله (اختیاری، برای جلوگیری از افتادن باله در حین بازی) منطقه بازی راگبی زیر آب 
راگبی زیر آب به یک استخر عمیق در زیر آب نیاز دارد راگبی در یک استخر عمیق با عمق 0 (3 اینچ) است.بازی 5×5 متری در زمینی مستطیلی به طول 12 تا 18 متر و در 8 متر پخش می شود. در حالی که در اروپا انتهای عمیق استخر آبی مستطیل شکل معمولاً برای راگبی زیر آب مناسب است، در استرالیا معمولاً در استخرهای غواصی بازی می کنیم و دیوارهای ویژه ای برای کاهش دیواره های شیب دار رایج در بسیاری از استخرهای غواصی داریم. ما از استرالیا استفاده می کنیم. سبدهای فولادی در دو انتهای زمین مسابقه نصب شده است.تعداد بازیکنان تیم راگبی زیر آب دو تیم شش نفره در آب و شش بازیکن تعویضی روی نیمکت است.تعویض در هر زمانی در طول بازی امکان پذیر است. بازی بازی را می توان در هر زمان با بازیکن دیگری جایگزین کرد. هدف شش بازیکن در آب گرفتن توپ پر از آب نمک برای گلزنی در سبد حریف و دفاع از دروازه خود در برابر حمله حریف است. موقعیت های بازیکن راگبی زیر آب به سه موقعیت تقسیم می شود: جلو، مدافع (یا مدافع) و دروازه بان (یا دروازه بان). هر موقعیت منحصر به فرد است و به مجموعه ای از مهارت ها نیاز دارد.هدف مهاجم این است که از فرصت به دست آوردن مالکیت و هدایت حمله به سمت سبد حریف استفاده کند.در بازی دفاعی، مدافع مقابل سبد می نشیند و سعی می کند حریف را از نزدیک شدن به دروازه باز دارد، در حالی که دروازه بان بالای سبد می ایستد تا از حملات هوایی به دروازه جلوگیری کند. قوانین و بازی های راگبی زیر آب 
راگبی زیر آب به قدرت بدنی و قدرت تیمی نیاز دارد. یک بازی معمولاً 10-15 دقیقه در هر نیمه (بسته به قوانین بازی) طول می کشد. (به طور جداگانه) و هر تیم می تواند در هر نیمه 60 ثانیه تایم اوت درخواست کند. سه داور وجود دارد: یکی در سطح استخر (داور عرشه)، یک داور زیر آب که بر مسابقه نظارت می کند و یک داور مستقل که بر مسابقه نظارت می کند. بازی کنید و با داوران عرشه ارتباط برقرار کنید. داوران سوت های خاصی دارند که هم توسط بازیکنان زیر آب و هم توسط بازیکنان سطحی شنیده می شود. قوانین راگبی زیر آب بسیار ساده است. بازیکنی که در اختیار دارد می تواند به هر بازیکن دیگری حمله کند، اما سایر بازیکنان فقط می توانند به بازیکنی که در اختیار دارد حمله کنند. حمله به گردن و سر، چرخاندن دست و پا، مشت و لگد ممنوع است و در صورت وقوع جریمه خواهد شد.الزامات تناسب اندام راگبی زیر آب در سطح رقابتی، راگبی زیر آب از نظر بدنی سخت است و به شنا و استقامت قوی، قدرت و قدرت، آگاهی فضایی و کار گروهی نیاز دارد.با این حال، قدرت به تنهایی نتیجه را تضمین نمی کند: بازیکنان باید مهارت های فیزیکی را با تاکتیک های استراتژیک ترکیب کنند. غرق شدن نیز تقریباً غیرممکن است و همیشه حداقل یازده “غرق شده” دیگر در استخر وجود دارند که می توانند در صورت خطر به بازیکن کمک کنند. تاریخچه راگبی زیر آب، لودویگ فون برسودا یک مسابقه راگبی زیر آب را در سال 1961 در کلن (آلمان) ترتیب داد. ، توسط یکی از اعضای باشگاه بازی های زیر آب آلمان اختراع شد. در ابتدا بازی هایی با توپ های پر از آب نمک و یک تور والیبال در مرکز استخر انجام می شد که بازیکنان باید زیر آن شنا می کردند، گرم می شدند و برای تمرین معمول شیرجه آماده می شدند. ورزش معروف به “رشته کلن” توسط باشگاه غواصی دویسبورگ به شکل فعلی راگبی زیر آب، بدون تور والیبال، اقتباس شد. اولین مسابقه راگبی زیر آب در سال 1964 بین دویسبورگ و باشگاه غواصی Mölheim برگزار شد. سال بعد، اولین بازی به نام “نبرد توپ طلا” با شرکت شش تیم در Mölheim برگزار شد.کشورهای اسکاندیناوی به سرعت این ورزش را پس از نمایش آن در فنلاند و دانمارک در دهه 1970 پذیرفتند و به سرعت در سوئد و نروژ و همچنین کشورهای اروپای شرقی مانند جمهوری چک و لهستان گسترش یافت.هیئت حاکمه ورزش زیر آب، CMAS، راگبی را در سال 1978 به رسمیت شناخت، سالی که اولین مسابقات قهرمانی اروپا در مالمو، سوئد برگزار شد. اولین دوره مسابقات جهانی در سال 1980 در مولهایم آلمان برگزار شد و از آن زمان تاکنون هر چهار سال یک بار مسابقات جهانی برگزار می شود.
