کریسمس یکی از روزهای مقدس سال است که به میلاد حضرت عیسی بن مریم (ع) اطلاق می شود، اما به طور کلی جشن میلاد مسیح (ع) تحت تأثیر سنت ها و آداب حضرت عیسی بوده است. (ع). جشن‌های سکولار زمستانی، مانند سنت‌های کریسمس Saturnalia، شامل برپایی مراسم سنتی تولد، تزئین درخت کریسمس، و تبادل هدایا و کارت‌های تبریک، و حضور بابانوئل در شب کریسمس است. عید بر پایه ترویج حسن نیت، گذشت، مهربانی و محافل خانوادگی است. کریسمس به طور سنتی در 25 دسامبر جشن گرفته می شود، اما برخی از کلیساهای ارتدکس شرقی روز 7 ژانویه را به عنوان کریسمس جشن می گیرند که در تقویم جولیانی 25 دسامبر است. این تاریخ ها فقط سنتی هستند و به نظر نمی رسد تاریخ واقعی تولد مسیح در آن روز باشد. کریسمس در بسیاری از کشورهای جهان جشن گرفته می شود و این مربوط به نحوه گسترش آن توسط مسیحیان و فرهنگ غربی و ترکیب آن با زمستان است. . جشن هابا وجود نفوذ گسترده سنت‌های کریسمس آمریکایی و بریتانیایی که در فیلم‌ها، ادبیات، تلویزیون و سایر رسانه‌ها دیده می‌شود، سنت‌های بسیاری برای جشن کریسمس هنوز در مناطق و مکان‌های مختلف رعایت می‌شود.تعطیلات زمستانی قبل از کریسمس در سنت های بسیاری از فرهنگ ها، تعطیلات زمستانی یکی از محبوب ترین جشن ها است که تا حدی به دلیل کاهش کار مزرعه در طول فصل زمستان است. مهم ترین تعطیلات در تقویم کلیسا، و کریسمس اهمیت کمتری دارد. از سوی دیگر، کلیساهای اولیه مخالف برگزاری جشن تولد اعضای کلیسا بودند. رواج کریسمس در دوران مدرن از بسیاری جهات منعکس کننده نفوذ فزاینده سنت جشنواره های زمستانی از جمله Saturnalia، Natalis Solis Ivicetti و Yule است. در زمان رومیان، Saturnalia مشهورترین بود. زمستان جشن و زمان استراحت، جشن، شادی بود و پایان قواعد رسمی محسوب می شد. جشنواره به افتخار زحل از 17 تا 24 دسامبر برگزار می شد، اما در دوران امپراتوری این جشن از هفت روز به پنج روز کاهش یافت، ناتالیس سولیس ایویکتی در 25 دسامبر به عنوان “تولد خورشید شکست ناپذیر” جشن گرفته شد. این شامل ستایش الهه ها و خدایان خورشیدی بود. امپراتور روم الگابالوس (222-218) این جشنواره را تأسیس کرد که در دوران آریان به اوج محبوبیت رسید.25 دسامبر نیز روز انقلاب زمستانی است و این جشن ثابت کرد که خورشید در زمستان شکست نخورده است.بسیاری از نویسندگان اولیه مسیحیت تولد دوباره خورشید را به تولد مسیح نسبت می دهند و کاتولیک ها معتقدند که Sol Invictus همان تاریخ کریسمس و تولد مسیح است. یک کنده بزرگ به آتش کشیده شد، هر جرقه رعد و برق نشان دهنده تعداد خوک ها یا گوساله هایی بود که در سال بعد به دنیا می آمدند، و جشن تا سوختن کامل چوب ادامه داشت و گاهی اوقات 12 روز طول می کشید. از آنجایی که شمال اروپا یکی از آخرین بخش هایی بود که به مسیحیت گرویدند، جشن های غیرمسیحی آن تأثیر زیادی بر نحوه جشن گرفتن کریسمس داشت. مردم اسکاندیناوی هنوز کریسمس را یول می نامند که به تدریج در انگلیسی و آلمانی با کریسمس مترادف شد. منشأ دقیق جشن کریسمس مشخص نیست، چه زمانی و چرا 25 دسامبر به تولد مسیح نسبت داده شد، زیرا عهد جدید هیچ تاریخی در این زمینه ذکر نکرده است.*** بنابراین، خولیو آفریقانوس اولین مورخ مسیحی بود. توضیح رویدادهای جهان آغاز شد و نقش مهمی در ترویج این ایده ایفا کرد که مسیح در 25 دسامبر متولد شد. این تاریخ نه ماه پس از تاریخ لقاح ماریا (25 مارس) است.از سوی دیگر 25 مارس روز اعتدال بهاری است و خلقت آدم (P&B) محسوب می شود و مسیحیان در آغاز ظهور مسیح معتقد بودند که 25 مارس روز مصلوب شدن مسیح است.این جشن نبود ترتولیان، یکی از اولین الهیدانان مسیحیت، تولد مسیح را جشن مهمی در کلیسای روم آفریقا نمی دانست. در سال 245، اوریگن، فیلسوف و متکلم یونانی، جشن میلاد مسیح را محکوم کرد و تأیید کرد که تنها گناهکاران تولد او را جشن می گیرند. اولین اشاره به جشن کریسمس (میلاد مسیح) در تقویم فیلوکالوس یافت می شود. جمع آوری شده در رم در سال 354. در شرق، مسیحیان تولد مسیح را به عنوان بخشی از غسل تعمید مسیح و دیدار عیسی توسط سه منجم خردمند ایرانی جشن می گیرند. اگرچه این جشن حول محور غسل تعمید مسیح است، پس از مرگ امپراتور طرفدار آریوس والنس در نبرد ادرنه در سال 378، جشن کریسمس در شرق رنگ بیشتری به خود گرفت، اما این روند در هجدهم جنجالی‌تر شد. قرن چهارم ، پس از اسقف شدن گریگوری نازیانزوس. در سال 381 جشن خاموش شد و در سال 400 با انتصاب خوان کریستوستومو قدرت آن دوباره زنده شد. در قرون وسطی، روز کریسمس تحت تأثیر غسل تعمید مسیح بود و در غرب حول محور دیدار سه منجم ایرانی از کودک مسیح بود. اما تقویم قرون وسطایی تحت تأثیر تعطیلات کریسمس بود.برجستگی کریسمس پس از سلطنت شارلمانی افزایش یافت، به طوری که تاجگذاری او در روز کریسمس 800 و ویلیام اول در روز کریسمس 1066 انجام شد.در اواسط قرون وسطی، تعطیلات کریسمس آنقدر برجسته بود که وقایع نگاران و مورخان اغلب برجسته بودند. ذکر کریسمس توسط بسیاری از اشراف و اشراف جشن گرفته شد. در سال 1377، ریچارد دوم پادشاه انگلستان یک جشن کریسمس برگزار کرد که در آن 28 گاو و 3000 گوسفند به عنوان غذا سرو شد. آواز خواندن کارول در جشن های کریسمس نیز به قرون وسطی برمی گردد، اما بسیاری از نویسندگان آن زمان این گروه های موسیقی را محکوم کردند و اظهار داشتند که این عمل می تواند به ادامه سنت های Saturnalia و Yule منجر شود. اصلاحات قرن نوزدهم در طول دوره اصلاحات مسیحی، پروتستان ها جشن کریسمس را به عنوان تجملات کلیسای کاتولیک و پاپ ها محکوم کردند. کلیسای کاتولیک نیز با افزایش مولفه های مذهبی این جشن ها به انتقادات پروتستان ها پاسخ داد. در طول جنگ داخلی بریتانیا، در سال 1647، پروتستان ها کریسمس را به نفع سادگی و سخت گیری مذهبی ممنوع کردند، اما حامیان کریسمس در چندین شهر اعتراض کردند و کنترل کانتربری (محل اسقف اعظم انگلستان) را برای چند هفته به دست گرفتند.در سال 1660، زمانی که چارلز دوم به تاج و تخت بازگشت، این ممنوعیت برداشته شد، اما برخی از روحانیون آنگلیکن هنوز با استناد به استدلال های پروتستان با جشن گرفتن کریسمس مخالف هستند.در آمریکا که مستعمره انگلستان بود، پیوریتن ها با کریسمس و جشن کریسمس مخالف بودند. در نظر گرفته شد. از سال 1659 تا 1681 در بوستون غیرقانونی بود. در همان زمان، ساکنان ویرجینیا و نیویورک آزادانه کریسمس را جشن گرفتند. پس از انقلاب آمریکا، به دلیل نسبت دادن کریسمس به آداب و رسوم انگلیسی، جشن کریسمس از محبوبیت خارج شد. در طول دهه 1820، زمانی که تنش های فرقه ای در انگلستان فروکش کرده بود. نویسندگان بریتانیایی نسبت به از بین رفتن و محو شدن سنت های کریسمس ابراز نگرانی کردند و تلاش هایی برای احیای این سنت ها انجام شد.سرود کریسمس نوشته چارلز دیکنز که در سال 1843 منتشر شد، نقش مهمی در بازسازی کریسمس به عنوان یک خانواده، حسن نیت و در در آغاز قرن نوزدهم، داستان های نوشته شده توسط واشنگتن ایروینگ، علاقه به کریسمس را در ایالات متحده احیا کرد. مهاجران آلمانی و آمریکایی هایی که پس از جنگ داخلی آمریکا بازگشتند، نقش مهمی در آوردن سنت های کریسمس اروپایی به قاره آمریکا داشتند. کریسمس در سال 1870 به عنوان تعطیلات فدرال ایالات متحده اعلام شد.قرن بیستم و پس از سال 1914، اولین سال جنگ جهانی اول، یک آتش بس موقت و غیر رسمی بین سربازان آلمانی و انگلیسی شکل گرفت و سربازان دو طرف شروع به آتش بس کردند.سرودهای کریسمس را بخوانید و جنگ را متوقف کنید، از سوی دیگر داستان های زیادی در مورد این آتش سوزی گفته شده است، اما سابقه ای از وقوع این حادثه وجود ندارد.در اواخر قرن بیستم، آمریکا نگران ماهیت کریسمس بود. و وضعیت آن به عنوان یک تعطیلات مذهبی یا سکولار بحث برانگیز بوده است، با برخی استدلال می شود که به رسمیت شناختن کریسمس به عنوان تعطیلات فدرال، قانون جدایی را نقض می کند. کلیسا و دولت، و این بارها در دادگاه به چالش کشیده شده است. چندین پرونده تشکیل شد و دادگاه عالی ایالات متحده در 19 دسامبر 2000 حکم داد که به رسمیت شناختن روز کریسمس به عنوان تعطیلات رسمی، قانون جدایی دین را نقض نمی کند. دولت به این دلیل که این روز هدف سکولار روشنی دارد نگرانی در مورد ترکیب ماهیت سکولار و مسیحی کریسمس تا قرن بیست و یکم ادامه دارد. در سال 2005، برخی از مسیحیان، همراه با محافظه‌کاران آمریکایی، علیه سکولاریزاسیون کریسمس تظاهرات کردند. برخی معتقدند که کریسمس توسط گرایش های سکولار یا افراد و سازمان های ضد مسیحی تهدید می شود.کریسمس چیست و از کجا آمده
کریسمس یکی از روزهای مقدس سال است که به میلاد حضرت عیسی بن مریم (ع) اطلاق می شود، اما به طور کلی جشن میلاد مسیح (ع) تحت تأثیر سنت ها و آداب حضرت عیسی بوده است. (ع). جشن‌های سکولار زمستانی، مانند سنت‌های کریسمس Saturnalia، شامل برپایی مراسم سنتی تولد، تزئین درخت کریسمس، و تبادل هدایا و کارت‌های تبریک، و حضور بابانوئل در شب کریسمس است. عید بر پایه ترویج حسن نیت، گذشت، مهربانی و محافل خانوادگی است. کریسمس به طور سنتی در 25 دسامبر جشن گرفته می شود، اما برخی از کلیساهای ارتدکس شرقی روز 7 ژانویه را به عنوان کریسمس جشن می گیرند که در تقویم جولیانی 25 دسامبر است. این تاریخ ها فقط سنتی هستند و به نظر نمی رسد تاریخ واقعی تولد مسیح در آن روز باشد. کریسمس در بسیاری از کشورهای جهان جشن گرفته می شود و این مربوط به نحوه گسترش آن توسط مسیحیان و فرهنگ غربی و ترکیب آن با زمستان است. . جشن هابا وجود نفوذ گسترده سنت‌های کریسمس آمریکایی و بریتانیایی که در فیلم‌ها، ادبیات، تلویزیون و سایر رسانه‌ها دیده می‌شود، سنت‌های بسیاری برای جشن کریسمس هنوز در مناطق و مکان‌های مختلف رعایت می‌شود.تعطیلات زمستانی قبل از کریسمس در سنت های بسیاری از فرهنگ ها، تعطیلات زمستانی یکی از محبوب ترین جشن ها است که تا حدی به دلیل کاهش کار مزرعه در طول فصل زمستان است. مهم ترین تعطیلات در تقویم کلیسا، و کریسمس اهمیت کمتری دارد. از سوی دیگر، کلیساهای اولیه مخالف برگزاری جشن تولد اعضای کلیسا بودند. رواج کریسمس در دوران مدرن از بسیاری جهات منعکس کننده نفوذ فزاینده سنت جشنواره های زمستانی از جمله Saturnalia، Natalis Solis Ivicetti و Yule است. در زمان رومیان، Saturnalia مشهورترین بود. زمستان جشن و زمان استراحت، جشن، شادی بود و پایان قواعد رسمی محسوب می شد. جشنواره به افتخار زحل از 17 تا 24 دسامبر برگزار می شد، اما در دوران امپراتوری این جشن از هفت روز به پنج روز کاهش یافت، ناتالیس سولیس ایویکتی در 25 دسامبر به عنوان “تولد خورشید شکست ناپذیر” جشن گرفته شد. این شامل ستایش الهه ها و خدایان خورشیدی بود. امپراتور روم الگابالوس (222-218) این جشنواره را تأسیس کرد که در دوران آریان به اوج محبوبیت رسید.25 دسامبر نیز روز انقلاب زمستانی است و این جشن ثابت کرد که خورشید در زمستان شکست نخورده است.بسیاری از نویسندگان اولیه مسیحیت تولد دوباره خورشید را به تولد مسیح نسبت می دهند و کاتولیک ها معتقدند که Sol Invictus همان تاریخ کریسمس و تولد مسیح است. یک کنده بزرگ به آتش کشیده شد، هر جرقه رعد و برق نشان دهنده تعداد خوک ها یا گوساله هایی بود که در سال بعد به دنیا می آمدند، و جشن تا سوختن کامل چوب ادامه داشت و گاهی اوقات 12 روز طول می کشید. از آنجایی که شمال اروپا یکی از آخرین بخش هایی بود که به مسیحیت گرویدند، جشن های غیرمسیحی آن تأثیر زیادی بر نحوه جشن گرفتن کریسمس داشت. مردم اسکاندیناوی هنوز کریسمس را یول می نامند که به تدریج در انگلیسی و آلمانی با کریسمس مترادف شد. منشأ دقیق جشن کریسمس مشخص نیست، چه زمانی و چرا 25 دسامبر به تولد مسیح نسبت داده شد، زیرا عهد جدید هیچ تاریخی در این زمینه ذکر نکرده است.*** بنابراین، خولیو آفریقانوس اولین مورخ مسیحی بود. توضیح رویدادهای جهان آغاز شد و نقش مهمی در ترویج این ایده ایفا کرد که مسیح در 25 دسامبر متولد شد. این تاریخ نه ماه پس از تاریخ لقاح ماریا (25 مارس) است.از سوی دیگر 25 مارس روز اعتدال بهاری است و خلقت آدم (P&B) محسوب می شود و مسیحیان در آغاز ظهور مسیح معتقد بودند که 25 مارس روز مصلوب شدن مسیح است.این جشن نبود ترتولیان، یکی از اولین الهیدانان مسیحیت، تولد مسیح را جشن مهمی در کلیسای روم آفریقا نمی دانست. در سال 245، اوریگن، فیلسوف و متکلم یونانی، جشن میلاد مسیح را محکوم کرد و تأیید کرد که تنها گناهکاران تولد او را جشن می گیرند. اولین اشاره به جشن کریسمس (میلاد مسیح) در تقویم فیلوکالوس یافت می شود. جمع آوری شده در رم در سال 354. در شرق، مسیحیان تولد مسیح را به عنوان بخشی از غسل تعمید مسیح و دیدار عیسی توسط سه منجم خردمند ایرانی جشن می گیرند. اگرچه این جشن حول محور غسل تعمید مسیح است، پس از مرگ امپراتور طرفدار آریوس والنس در نبرد ادرنه در سال 378، جشن کریسمس در شرق رنگ بیشتری به خود گرفت، اما این روند در هجدهم جنجالی‌تر شد. قرن چهارم ، پس از اسقف شدن گریگوری نازیانزوس. در سال 381 جشن خاموش شد و در سال 400 با انتصاب خوان کریستوستومو قدرت آن دوباره زنده شد. در قرون وسطی، روز کریسمس تحت تأثیر غسل تعمید مسیح بود و در غرب حول محور دیدار سه منجم ایرانی از کودک مسیح بود. اما تقویم قرون وسطایی تحت تأثیر تعطیلات کریسمس بود.برجستگی کریسمس پس از سلطنت شارلمانی افزایش یافت، به طوری که تاجگذاری او در روز کریسمس 800 و ویلیام اول در روز کریسمس 1066 انجام شد.در اواسط قرون وسطی، تعطیلات کریسمس آنقدر برجسته بود که وقایع نگاران و مورخان اغلب برجسته بودند. ذکر کریسمس توسط بسیاری از اشراف و اشراف جشن گرفته شد. در سال 1377، ریچارد دوم پادشاه انگلستان یک جشن کریسمس برگزار کرد که در آن 28 گاو و 3000 گوسفند به عنوان غذا سرو شد. آواز خواندن کارول در جشن های کریسمس نیز به قرون وسطی برمی گردد، اما بسیاری از نویسندگان آن زمان این گروه های موسیقی را محکوم کردند و اظهار داشتند که این عمل می تواند به ادامه سنت های Saturnalia و Yule منجر شود. اصلاحات قرن نوزدهم در طول دوره اصلاحات مسیحی، پروتستان ها جشن کریسمس را به عنوان تجملات کلیسای کاتولیک و پاپ ها محکوم کردند. کلیسای کاتولیک نیز با افزایش مولفه های مذهبی این جشن ها به انتقادات پروتستان ها پاسخ داد. در طول جنگ داخلی بریتانیا، در سال 1647، پروتستان ها کریسمس را به نفع سادگی و سخت گیری مذهبی ممنوع کردند، اما حامیان کریسمس در چندین شهر اعتراض کردند و کنترل کانتربری (محل اسقف اعظم انگلستان) را برای چند هفته به دست گرفتند.در سال 1660، زمانی که چارلز دوم به تاج و تخت بازگشت، این ممنوعیت برداشته شد، اما برخی از روحانیون آنگلیکن هنوز با استناد به استدلال های پروتستان با جشن گرفتن کریسمس مخالف هستند.در آمریکا که مستعمره انگلستان بود، پیوریتن ها با کریسمس و جشن کریسمس مخالف بودند. در نظر گرفته شد. از سال 1659 تا 1681 در بوستون غیرقانونی بود. در همان زمان، ساکنان ویرجینیا و نیویورک آزادانه کریسمس را جشن گرفتند. پس از انقلاب آمریکا، به دلیل نسبت دادن کریسمس به آداب و رسوم انگلیسی، جشن کریسمس از محبوبیت خارج شد. در طول دهه 1820، زمانی که تنش های فرقه ای در انگلستان فروکش کرده بود. نویسندگان بریتانیایی نسبت به از بین رفتن و محو شدن سنت های کریسمس ابراز نگرانی کردند و تلاش هایی برای احیای این سنت ها انجام شد.سرود کریسمس نوشته چارلز دیکنز که در سال 1843 منتشر شد، نقش مهمی در بازسازی کریسمس به عنوان یک خانواده، حسن نیت و در در آغاز قرن نوزدهم، داستان های نوشته شده توسط واشنگتن ایروینگ، علاقه به کریسمس را در ایالات متحده احیا کرد. مهاجران آلمانی و آمریکایی هایی که پس از جنگ داخلی آمریکا بازگشتند، نقش مهمی در آوردن سنت های کریسمس اروپایی به قاره آمریکا داشتند. کریسمس در سال 1870 به عنوان تعطیلات فدرال ایالات متحده اعلام شد.قرن بیستم و پس از سال 1914، اولین سال جنگ جهانی اول، یک آتش بس موقت و غیر رسمی بین سربازان آلمانی و انگلیسی شکل گرفت و سربازان دو طرف شروع به آتش بس کردند.سرودهای کریسمس را بخوانید و جنگ را متوقف کنید، از سوی دیگر داستان های زیادی در مورد این آتش سوزی گفته شده است، اما سابقه ای از وقوع این حادثه وجود ندارد.در اواخر قرن بیستم، آمریکا نگران ماهیت کریسمس بود. و وضعیت آن به عنوان یک تعطیلات مذهبی یا سکولار بحث برانگیز بوده است، با برخی استدلال می شود که به رسمیت شناختن کریسمس به عنوان تعطیلات فدرال، قانون جدایی را نقض می کند. کلیسا و دولت، و این بارها در دادگاه به چالش کشیده شده است. چندین پرونده تشکیل شد و دادگاه عالی ایالات متحده در 19 دسامبر 2000 حکم داد که به رسمیت شناختن روز کریسمس به عنوان تعطیلات رسمی، قانون جدایی دین را نقض نمی کند. دولت به این دلیل که این روز هدف سکولار روشنی دارد نگرانی در مورد ترکیب ماهیت سکولار و مسیحی کریسمس تا قرن بیست و یکم ادامه دارد. در سال 2005، برخی از مسیحیان، همراه با محافظه‌کاران آمریکایی، علیه سکولاریزاسیون کریسمس تظاهرات کردند. برخی معتقدند که کریسمس توسط گرایش های سکولار یا افراد و سازمان های ضد مسیحی تهدید می شود.
