مزیت پیاده روی در جاده های شیب دار این است که یک ورزش پیاده روی ساده و ارزان برای سلامت جسمی و روحی شما مفید است. راه رفتن در شیب ها مزایایی دارد، اما قوانینی وجود دارد که باید برای جلوگیری از آسیب دیدگی و بهبود عملکرد رعایت کنید. با Bitott همراه باشید تا مزایا و اصول راه رفتن در شیب ها را درک کنید. مزایای راه رفتن در شیب ها – شکل دادن: شیب راهرو برای رسیدن به اندام مناسب برای پایین تنه شتاب می گیرد و هیکل شما را شگفت انگیز می کند. این باعث می شود یک شکل خوب به نام. ظاهر خوب – سوزاندن کالری بعد از ورزش: پیاده روی در سربالایی علاوه بر سوزاندن کالری در حین ورزش، باعث چربی سوزی بعد از ورزش نیز می شود. – چربی سوزی و رشد بیشتر عضلات: پیاده روی در مسیرهای شیب دار انرژی می دهد. بیشتر بخورید، کالری بیشتری بسوزانید و علاوه بر سوزاندن چربی اضافی، آن را با ماهیچه جایگزین کنید. – افزایش قدرت: راه رفتن روی رمپ علاوه بر کالری سوزی، قدرت عضلات بدن را نیز افزایش می دهد.اصل پیمودن جاده های شیب دار، رعایت برخی قوانین ساده، برداشتن گام های صحیح و توزیع مناسب انرژی می تواند از آسیب های رایج بالا رفتن از جاده های شیب دار جلوگیری کند.بسیاری از افراد هستند که زانوهای خود را به دلیل رعایت نکردن این اصول ساده به فیزیوتراپیست ارجاع می دهند: گرم کردن بدن با حرکات کششی ساده. گرم کردن بدن به دو صورت انجام می شود: 1- گرم کردن بدن در ابتدای تمرین با حرکات کششی و کششی 2- گرم کردن بدن در ابتدای تمرین با راه رفتن بسیار آهسته و برداشتن گام های کوچک. کوهنورد در صخره نوردی پا است و اگر انسان بتواند از این اندام به درستی استفاده کند کمتر خسته می شود و رسیدن به این امر مستلزم هماهنگی دستگاه تنفسی با سایر اندام ها است. مراحل صحیح به گونه ای است که فرد نفس خود را از دست نمی دهد. .اصول اساسی سرعت یکنواخت، ریتم یکنواخت و سرعت یکنواخت است. هنگام حرکت، فاصله بین پاها باید به اندازه عرض شانه باشد و پاها نباید خیلی باز باشند. اولین انگشت پا و پاشنه راه صحیح راه رفتن در سربالایی 
روش صحیح راه رفتن در سربالایی: هنگام بالا رفتن از سربالایی کمی به جلو خم شوید تا فشار روی پاهایتان کاهش یابد.- در هر مرحله باید پای تکیه گاه صاف باشد سپس پای بعدی زمین را ترک کند (زانو را خم نکنید) – تمام کف پا روی زمین باشد مگر اینکه در شیب تند نوک پا بزنیم. استفاده از نوک پا می تواند منجر به خستگی زودرس و انقباض عضلات پا شود- حرکت باید با سرعت یکنواخت، تعداد قدم ها برابر و حرکت منظم باشد. ریتم البته با افزایش شیب، زاویه بین دو خط زیگزاگ باید کمتر شود و طول مسیر زیگزاگ با توجه به عرض منطقه مانور افزایش یابد. افزایش ضربان قلب و در نهایت خستگی زودرس (اغلب شامل مراحل دم و بازدم) و تنفس باید به طور کامل از طریق بینی (به اصطلاح دیافراگم) انجام شود. – از طریق بینی نفس بکشید، زیرا تنفس از طریق دهان می تواند گلوی شما را خشک کند. تشنگی و سردی هوا، سرماخوردگی و عفونت گلو. – بعد از هر ساعت ورزش پنج دقیقه استراحت کنید. – مهمترین مسئله در هر صعود، توزیع صحیح انرژی است. هنگام سرازیری، تعداد زیادی از ماهیچه های پای خود را درگیر می کنید، بنابراین نباید آنقدر سریع از سراشیبی حرکت کنید که فشار بی مورد به ماهیچه های خود وارد نکنید. همچنین هنگام سرازیری، زانوهای خود را کمی خم کرده و گام خود را کوتاه کنید. – گام‌های سراشیبی باید متعادل‌تر از گام‌هایی باشد که به‌طور غیرارادی و تحت تأثیر گرانش به تنهایی برداشته می‌شوند. تبدیل شود- در هر مرحله پاها را روی زمین نگه داریدبه دلیل شکستگی زانو، پاهای او به صورت منظم و مداوم حرکت می کرد. پیاده روی در سراشیبی به سختی پیاده روی در سربالایی نیست، اما نمی توان از شدت صدمات در طول روند سرازیری چشم پوشی کرد. سرعت فرود نباید خیلی بیشتر از سرعت صعود باشد. – هنگام رفتن به سراشیبی باید با اقتدار و کنترل قدم برداشت. و برای این کنترل موتور است که فرد باید به سرعت خود توجه کند. بدیهی است که کامیون باید در سربالایی به هر دنده ای که سبکتر از سربالایی است توجه کند و همچنین باید به بقیه سربالایی ها به اندازه بقیه سربالایی ها توجه کند. زانوهایمان را کمی خم می کنیم و به صورت انعطاف پذیر حرکت می کنیم – ابتدا پاشنه پا تکیه می دهد، سپس انگشتان پا زمین را لمس می کنند – و اگر شیب تند باشد، توپ را از پاها و کناره های پله پایین می آوریم. .- در سندبوردینگ باید بدن خود را کمی خم کرده و پاشنه های خود را در ماسه و زمین فرو ببریم. 
اصول پیاده‌روی در سراشیبی با استفاده از چوب‌های پیاده‌روی عصای سبک یا میله‌های پیاده‌روی می‌توانند عملکرد فیزیکی شما را هنگام راه رفتن بهینه کنند.استفاده از عصا بالاتنه شما را در موقعیت صحیح قرار می دهد و استرس و احتمال آسیب عضلانی را کاهش می دهدسعی کنید روی شیب به سمت عقب راه بروید. راه رفتن به عقب می تواند چالش بزرگی برای سوزاندن کالری و متابولیسم بدن شما باشد. .این تمرین را نباید برای مدت طولانی انجام داد و برای افرادی که توانایی تعادل ضعیفی دارند توصیه نمی شود. به یاد داشته باشید که راه رفتن به سمت عقب در یک شیب مستلزم کنترل و محیط اطراف شما برای جلوگیری از برخورد با موانع، سقوط و غیره است. از استاندارد بودن کفش هایتان اطمینان حاصل کنید. کفش اساسی ترین و مهم ترین نیاز برای هر فعالیت ورزشی است. پوشیدن کفش‌های پیاده‌روی نامناسب و نامرغوب، به‌ویژه در مسیرهای شیبدار، می‌تواند آسیب جدی به عضلات بدن، به‌ویژه ساق پا و کمر وارد کند. از عوامل مهم در انتخاب کفش مناسب برای پیاده روی در شیب ها می توان به نرمی زیره، انعطاف پذیری و سبکی کفش اشاره کرد. منبع: خوی وب
